กลอนสุนทรภู่

แว่วกวีรุ่นหลัง กวีเก่าก่อนคำกลอนเจื้อแจ้ว ทั้งร้อยแก้วร้อยกรองคล้องคล่องหู ไพเราะเสนาะท่วงทำนองฟู ร้องรู้งามร้อยถ้อยความตามหมาย อันตัวข้ารุ่นหลังยังมิช่ำชอง ใช้เสียงต้องห้ามตามวรรคคำท้าย เขียนคำทำเนียนเพี้ยนเรียงราย เพียงทำได้ไร้ฉันทาราลักษณ์ มิตรสหายผู้ใดใครเวียนแวะ คำชี้แนะมาอ่านสบพบทวงทัก สิ่งใดควรให้แก้แลชี้ชัก ได้ถักถ้อยร้อยเรียงเสียงสุนทร

ครูกวี สี่แผ่นดิน •ครูกวีศรีสุนทรกลอนสยาม          ประพันธ์งามเลอค่าสง่าศรี กาพย์โคลงกลอนสอนมนุษย์สุดความดี เป็นกวีลือเลื่องถึงเมืองนคร •ด้วยนิราศศาสตร์บทกลอนสอนสุนทรภู่ เป็นพระครูอาลักษณ์ที่สั่งสอน คำประพันธ์หลากรสอรชร เป็นบิดรแห่งศาสตร์ภาษาไทย •เก้านิราศ ณ "เมืองแกลง"แล"พระบาท" บ่มิขาด"ภูเขาทอง""เมืองเพชร"ใส "วัดเจ้าฟ้า"และ"อิเหนา""สุพรรณ"ไป "รำพัน"ไซร้"พิลาป""พระประธม" (รำพันพิลาป) •ห้านิทานโคบุตร""พระอภัยฯ" ต่อ"พระไชยสุริยา"งามสุขสม "ลักษณะวงศ์"วานขานคำคม อีกให้ชม"สิงหไกรภพ"พบบทความ •สามสุภาษิต"สวัสดีรักษา" อีกนำพาสอนสตรีศรีสยาม "สุภาษิตสอนหญิง"ซึ่งบทความ กลอนงาม"เพลงยาวถวายโอวาท"เอย •สองเสภา"ขุนช้างขุนแผน"แต่ง ให้แจกจ่าง พลายงามเกิด ละท่านเอ๋ย "พระราชศาวดาร"ที่คุ้นเคย ท่านจึงเลยแต่งออกมาเป็นบทกลอน •บทเห่กล่อมสีเรื่องโคบุตรมี อีก"กากี""พระอภัยมณี"ตอน "จับระบำ"งามล้ำชวนชมชอน กวีกลอนจบหมดสิ้นเข้าตำนาน .

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก สุภาษิตสอนหญิง จะนุ่งห่มดูพอสมศักดิ์สงวน          ให้สมควรรับพักตร์ตามศักดิ์ศรี จะผัดหน้าทาแป้งแต่งอินทรีย์          ดูฉวีผิวเนื้ออย่าเหลือเกิน จะเก็บไรปล่อยผมให้สมพักตร์          บำรุงศักดิ์ตามศรีมิให้เขิน เป็นสุภาพราบเรียบแลเจริญ          คงมีผู้สรรเสริฐอนงค์ทรง ใครเห็นน้องต้องนิยมชมไม่ขาด          ว่าฉลาดแต่งร่างเหมือนอย่างหงส์ ถึงรูปงามทรามสงวนนวลอนงค์          ไม่รู้จักแต่งองค์ก็เสียงาม